Mumbèl

Questi modesti versi in dialetto descrivono con affetto il nostro bel paese ripercorrendo, con un po’ nostalgia, il suo passato.

Mumbèl

Sät vegn da Vughera
long a la Rumera
e a la drita ät gir
ät vëd un pais täntä bèl
ch’t’fa mäncà äl respïr

In sïma ghè la cesa
pär ändà a pärgà äl Signür
e i palasi cun la tur
indè che prima ghä steva i siur.

Ad palasi bei e gros
Mumbel agnà suta e ados:
ghè cul däl Cont Dal Pus
e pusè in su äl palasi Rus,
ägnè iun a Ginastrè
cul giarden davanti e dadrè

Mumbel l’è sempar stai cugnasù
pär via d’la Bataglia,
che dal 59 uma vinsù,
par cumincià a fa l’Italia.

Ghè un bel monument
che l’a ricorda,
propi renta a la strà,
ma quasi insuna ag guarda,
tut i vän pusè in là,
indegghè äl supermercà,
i crompän tut cug ghè
e la storia i sän nänca sè clè.

Mariella Decontardi